Skorpion
Dyrektorzy ze znaku Skorpiona to ludzie często niebezpieczni. Cechuje ich niesłychana bystrość w ocenie wartości pracownika. Pan dyrektor Skorpion nie potrzebuje się długo przyglądać, zastanawiać i wnioskować. Jeden rzut oka, krótka rozmowa i już dyrektor wie, co o kimś myśleć. I od tej opinii nie ma odwołania. Wysokie wymagania, jakie stawia Skorpion pracownikom, raz dwa odsieją ziarno od plew. Odbędzie się to szybko i bez litości, jako że Skorpion nie cierpi głupców i komediantów. Czasem może wybaczyć komuś okres lenistwa, lecz krótki. Pan Skorpion otacza się chętnie ludźmi o podobnych mu cechach. Szorstki, nieraz nieprzyjemny, nie dający Się wykiwać lub nabrać, należy do typu szefów najbardziej wymagających. Ceni zaś szczególnie samodzielność, wysoki poziom umysłowy i umiejętność konstruktywnego myślenia - cechę spotykaną rzadko.
Skorpion nie podniesie na nikogo głosu, lecz jego zimna złośliwość, gryząca ironia i bezlitosne kpiny potrafią dokuczyć bardziej, niż pięciu bokserów. W ten sposób kierownik ze znaku Skorpiona przysparza sobie niepotrzebnie wrogów.
Wiele osób daje się zwieść pozornym spokojem, grzecznym uśmiechem i wdziękiem, z jakim Skorpiony potrafią rozmawiać z ludźmi. Biedacy nie wiedzą, że to tylko pozory. Bystre, kłujące spojrzenie dyrektora Skorpiona zdaje się przeszywać rozmówcę na wylot. Wszelkie sztuczki i krętactwa są z góry rozszyfrowane. Lepiej od razu iść prostą drogą.
Walka ze Skorpionem bywa trudna. Nikt nie dorówna mu w sztuce maskowania się, ukrywania swych myśli oraz w wytrwałej, konsekwentnej bezwzględności, kiedy mu się ktoś narazi. Co gorsze, Skorpion nigdy nie zareaguje natychmiast. Odczeka, problem przemyśli i spokojnie wybierze odpowiednią chwilę, aby w przeciwnika uderzyć. Tak więc, rozmawiając z szefem Skorpionem, koniecznie należy mieć na uwadze fakt, że jest to typ niesłychanie pamiętliwy. Nigdy nie zapomina urazy. Kto się więc takiemu szefowi naraził, lepiej jeśli sam mu zniknie z oczu.
Ciekawe, że każdy dobry pracownik jest urzeczony zaletami swego dyrektora Skorpiona, chociaż jest to najbardziej podejrzliwy i niedowierzający typ spośród wszystkich znaków zodiaku. Nawet komplement może w. nim wzbudzić nieufność.
Na plus Skorpiona można natomiast zaliczyć jego wierność, uczynność i bezinteresowne oddanie w stosunku do przyjaciół i w ogóle ludzi mu życzliwych.
Skorpion to pracownik dzielny i samodzielny. Miewa także liczne inne zalety, które można wykorzystać z pożytkiem dla przedsiębiorstwa. Wymaga on jednak traktowania umiejętnego, o czym mało kto wie. Jest to typ milczący, skryty i pamiętliwy. Podejrzliwy. Dla informacji: według statystyki około 80% pracowników wywiadu, policji, kryminalistyki to Skorpiony. Mimo niektórych cech nieprzyjemnych, ludzie z tego znaku są bardzo uczynni dla przyjaciół i dla ludzi pokrzywdzonych.
Skorpiony nie boją się nikogo. Będą kpiły sobie nawet z najwyższej władzy, jeżeli mają rację. W pracy są niezmordowani. Kiedy zajdzie ku temu potrzeba, Skorpion będzie ślęczał nad swym zadaniem, nie licząc się z czasem, choćby jego kierownik był nieobecny, a dyrekcja wyjechała na wczasy. W pracy Skorpiony są niezbyt towarzyskie. Rzadko kiedy wezmą udział w ogólno-plotkarskiej rozmowie z kolegami i koleżankami. Milcząco będą się przysłuchiwały cudzej paplaninie. Znak niezmiernie odporny na ataki psychiczne i cudze wpływy, miewa o wszystkim własne zdanie, od którego trudno go odwieść. W kontaktach osobistych, jeżeli chce, potrafi być bardzo sympatyczny. Nadaje się do czynności odpowiedzialnych, wymagających samodzielnych decyzji. Można na nim polegać, kiedy chodzi o sprawy ważne.
W sytuacjach podbramkowych, bo i takie zdarzają się czasem w przedsiębiorstwach, Skorpion zachowuje spokój i równowagę. Sympatię pracownika z tego znaku można zdobyć, postępując z nim uczciwie. Główna cecha jego charakteru, która w nowszych czasach trochę już wyszła z mody, to wierność w stosunku do przedsiębiorstwa i do kierownictwa. Jest to dziś. kiedy nie zawsze można polegać nawet na sobie, cecha na wagę złota. Jeżeli dyrektor jest na niewłaściwej drodze, robi coś źle, Skorpion nie" będzie się wahał zwrócić szefowi na to uwagę. Krótko i zwięźle powie co o tym myśli. Nigdy nie będzie czegoś chwalił w oczy, krytykując to potem za czyimiś plecami. Już ta jedna cecha wysuwa go na czoło kolegów. Jego otwarta życzliwość bywa czasem przyjmowana źle, jeżeli kierownik woli kadzidło niż prawdę.
Skorpion nie podniesie na nikogo głosu, lecz jego zimna złośliwość, gryząca ironia i bezlitosne kpiny potrafią dokuczyć bardziej, niż pięciu bokserów. W ten sposób kierownik ze znaku Skorpiona przysparza sobie niepotrzebnie wrogów.
Wiele osób daje się zwieść pozornym spokojem, grzecznym uśmiechem i wdziękiem, z jakim Skorpiony potrafią rozmawiać z ludźmi. Biedacy nie wiedzą, że to tylko pozory. Bystre, kłujące spojrzenie dyrektora Skorpiona zdaje się przeszywać rozmówcę na wylot. Wszelkie sztuczki i krętactwa są z góry rozszyfrowane. Lepiej od razu iść prostą drogą.
Walka ze Skorpionem bywa trudna. Nikt nie dorówna mu w sztuce maskowania się, ukrywania swych myśli oraz w wytrwałej, konsekwentnej bezwzględności, kiedy mu się ktoś narazi. Co gorsze, Skorpion nigdy nie zareaguje natychmiast. Odczeka, problem przemyśli i spokojnie wybierze odpowiednią chwilę, aby w przeciwnika uderzyć. Tak więc, rozmawiając z szefem Skorpionem, koniecznie należy mieć na uwadze fakt, że jest to typ niesłychanie pamiętliwy. Nigdy nie zapomina urazy. Kto się więc takiemu szefowi naraził, lepiej jeśli sam mu zniknie z oczu.
Ciekawe, że każdy dobry pracownik jest urzeczony zaletami swego dyrektora Skorpiona, chociaż jest to najbardziej podejrzliwy i niedowierzający typ spośród wszystkich znaków zodiaku. Nawet komplement może w. nim wzbudzić nieufność.
Na plus Skorpiona można natomiast zaliczyć jego wierność, uczynność i bezinteresowne oddanie w stosunku do przyjaciół i w ogóle ludzi mu życzliwych.
Skorpion to pracownik dzielny i samodzielny. Miewa także liczne inne zalety, które można wykorzystać z pożytkiem dla przedsiębiorstwa. Wymaga on jednak traktowania umiejętnego, o czym mało kto wie. Jest to typ milczący, skryty i pamiętliwy. Podejrzliwy. Dla informacji: według statystyki około 80% pracowników wywiadu, policji, kryminalistyki to Skorpiony. Mimo niektórych cech nieprzyjemnych, ludzie z tego znaku są bardzo uczynni dla przyjaciół i dla ludzi pokrzywdzonych.
Skorpiony nie boją się nikogo. Będą kpiły sobie nawet z najwyższej władzy, jeżeli mają rację. W pracy są niezmordowani. Kiedy zajdzie ku temu potrzeba, Skorpion będzie ślęczał nad swym zadaniem, nie licząc się z czasem, choćby jego kierownik był nieobecny, a dyrekcja wyjechała na wczasy. W pracy Skorpiony są niezbyt towarzyskie. Rzadko kiedy wezmą udział w ogólno-plotkarskiej rozmowie z kolegami i koleżankami. Milcząco będą się przysłuchiwały cudzej paplaninie. Znak niezmiernie odporny na ataki psychiczne i cudze wpływy, miewa o wszystkim własne zdanie, od którego trudno go odwieść. W kontaktach osobistych, jeżeli chce, potrafi być bardzo sympatyczny. Nadaje się do czynności odpowiedzialnych, wymagających samodzielnych decyzji. Można na nim polegać, kiedy chodzi o sprawy ważne.
W sytuacjach podbramkowych, bo i takie zdarzają się czasem w przedsiębiorstwach, Skorpion zachowuje spokój i równowagę. Sympatię pracownika z tego znaku można zdobyć, postępując z nim uczciwie. Główna cecha jego charakteru, która w nowszych czasach trochę już wyszła z mody, to wierność w stosunku do przedsiębiorstwa i do kierownictwa. Jest to dziś. kiedy nie zawsze można polegać nawet na sobie, cecha na wagę złota. Jeżeli dyrektor jest na niewłaściwej drodze, robi coś źle, Skorpion nie" będzie się wahał zwrócić szefowi na to uwagę. Krótko i zwięźle powie co o tym myśli. Nigdy nie będzie czegoś chwalił w oczy, krytykując to potem za czyimiś plecami. Już ta jedna cecha wysuwa go na czoło kolegów. Jego otwarta życzliwość bywa czasem przyjmowana źle, jeżeli kierownik woli kadzidło niż prawdę.
Na zakończenie pewna ciekawostka. Mimo pewnej chropowatości i dość niewybrednego słownictwa, ma Skorpion jako mężczyzna powodzenie wśród koleżanek.
Na podstawie książki Leszka Szumana "W kręgu znaków zodiaku"
